Ik heb een nieuwe website!

Hoi lieve lezers van mijn blog,

Na jaren gebruik gemaakt te hebben van deze website via wordpress.com, is het nu tijd om op eigen benen te staan en wel via mijn eigen site op www.waarismarleen.nl!

Op deze nieuwe site kan je mij volgen in al mijn nieuwe avonturen en bladeren door reisverhalen uit de oude doos.
Volg mijn blog door je in te schrijven aan de rechterzijde van de site, zodat je een mailtje krijgt bij ieder nieuw verslag en je dus niets hoeft te missen!
Ook kan je me volgen op Instagram en Youtube.

Graag tot ziens op waarismarleen.nl!

Video!

Muzikanten in de metro!

Foto’s!

Foto’s uploaden via de wordpress-app op m’n telefoon lukte niet zo goed, dus bij deze de foto’s!

Laatste dag

Met kippenvel op m’n armen en een grote grijns op m’n gezicht sta ik rechtop voor het krappe theaterstoeltje te klappen en te fluiten tot mijn handen er zeer van doen.
Voor de tweede keer in vier dagen tijd ben ik betoverd door de talenten op de bühne.
Londen staat bekend om haar spetterende West End musicals. En dat is niet voor niets.

The Tube

‘Please mind the gap. Next station is Oxford Circus. Change here for the Central and Victoria line. Please mind the gap between the train and the platform. This is the Bakerloo line to Elephant and Castle.’

Queen in Londen

Ik schat hem ongeveer halverwege de tachtig. Hij heeft een baard die ik vooral ken van Kapitein Iglo en ondanks dat hij een beetje trekt met zijn linkerbeen probeert hij dapper op het ritme van de trom voor hem mee te marcheren. Een brede rij medailles blinkt op zijn borst in het zonlicht en zijn hele gezicht straalt als hij wordt toegezwaaid door een groepje jonge matrozen met witte kragen.
Voor hem en achter hem lopen honderden andere militairen in vele verschillende uniforms.
De Britten zijn dol op tradities en ceremonies. En dat laten ze goed blijken op deze Remembrance Sunday.

Admission Free Londen

Dikke, in leer gebonden Bijbels. Met bladgoud versierde rollen met Boeddistische en Hindoeïstische teksten. Korans uit vele verschillende landen in vele onleesbare tekens.
Manuscripten van Leonardo da Vinci, Sir Isaac Newton, Napoleon Bonaparte, Michelangelo, Charles Darwin en William Shakespeare.
Landkaarten en atlassen uit de 14e eeuw, met prachtig versierde legenda’s en gedetailleerde routes naar Rome.
Symfonieën van Mozart, Haydn en Beethoven en handgeschreven songteksten van The Beatles.
Bij binnenkomst van de British Library krijg ik een plattegrond in mijn handen geduwd.
En die heb ik hard nodig.

Rock ‘n’ Roll Londen

Het corset van Madonna. De gouden platen van The Beatles en The Who. Een blauw jasje gedragen door Jim Morrison. Een oproep voor een rechtzaak van The Rolling Stones.
Maar vooral ook gitaren. Veel gitaren.
De Fender Stratocaster van Eric Clapton en Keith Richards. De custom-made linkshandige Flying V van Jimi Hendrix. Jimmy Page’s Gibson Les Paul. Een gitaar van The Red Hot Chilli Peppers, eentje van Oasis en nog meer, veel meer zessnarige rockmachines van legendes als B.B. King, Kurt Cobain en Joe Satriani.
Ik loop rond in ‘the Vault’ van het Londense Hardrock Cafe, waar mijn veggieburger werd geserveerd met een stiletto rechtop in het hart van het broodje; gitaren, een drumstel en kleding van rocksterren de muren versieren en er op vol volume Nickelback, Madonna en Michael Jackson wordt gedraaid.
De hemel bestaat.

Londen!

Het gezelschap in de bar beneden het hostel is een bonte mengelmoes. Twee Deense meisjes, een jongen uit Moldova, een jong stelletje wiens afkomst ik nog niet ken, een handvol ‘locals’ en ik.
Toch lijkt iedereen hier verbonden te zijn door twee dingen: koud bier en goedkope pizza.
Het meisje achter de bar is goedlachs, geeft me de code voor de deur naar de slaapkamers en zet een groot glas bier voor m’n neus.
“Welcome at the Steamengine”